Waarom ik de opleiding tot Holistisch Therapeut deed

Het klonk allemaal best serieus toen ik me inschreef voor de opleiding tot Holistisch Therapeut. Vier grote onderdelen, vier stromingen, vier manieren van kijken naar wat er onder het oppervlak gebeurt: Aura- en Chakrahealing, Magnetiseren, Kruidengeneeskunde en Reiki.

En ik? Ik zat daar. Niet omdat ik een spiritueel centrum wilde openen of mezelf in een praktijk zag werken. Ook niet omdat ik mezelf met een pendel in een witte jas ergens zag staan. Maar gewoon … omdat ik nieuwsgierig was. Omdat ik het wilde begrijpen. Omdat ik wilde voelen wat er in mij speelde — op andere lagen dan alleen maar ‘moe zijn’, ‘druk zijn’ of ‘geen zin hebben’.

De opleiding tot Holistisch Therapeut bleek een soort ontdekkingstocht langs energiebanen, planten, handopleggingen en innerlijke landschappen. Met het een had ik niks, met het ander juist wel. En het mooie was: ik hoefde er niks mee te moeten. Ik mocht gewoon leren, proberen, oefenen. Ik was er vaak mee bezig als ik alleen was. Met Sjimmy om me heen. En tja, je moet ook oefeningen doen bij een opleiding, dus … oefende ik op Sjimmy, in mijn minivan. Wisten ze op de opleiding veel dat ik mijn hond als proefkonijn gebuikte!

Aura- en Chakrahealing

Tijdens het onderdeel Aura- en Chakrahealing leerde ik van alles over de zeven hoofdchakra’s, over blokkades en stroming, over kleuren die iets zeggen en plekken waar energie vastzit. Interessant. En hoewel ik er voor de studie al best veel over wist, was het erg interssant. Er zaten opdrachten bij om te oefenen. Iemand ‘lezen’, iemand ‘aanvoelen’, aura’s leren ‘zien’.

Sjimmy keek me soms aan alsof ik gek geworden was. En misschien was ik dat ook wel. Eerst was hij nog wel nieuwsgierig. Daarna verward. En uiteindelijk zuchtte hij diep en draaide hij zich om met die blik die alleen honden kunnen geven: Serieus? Wat gaan we nu weer krijgen? Heb je weer wat nieuws bedacht? En toch deed ik het. Niet omdat ik heilig geloofde dat ik zijn aura ging helen of zijn chakra’s zou reinigen, maar gewoon om te zien of ik wat voelde, om aandachtig te zijn, stil en aanwezig. En dat alleen al maakte het waardevol.

Echte healing begint bij rust. Ik schreef er veel artikelen over, ontstaan door de rust die ik zelf ben gaan ervaren, mede ook door de opleiding. Denk aan: Rust in je hoofd, Tijd nemen voor jezelf, Opgejaagd gevoel. Zonder overprikkeling en zonder het gevoel dat je niet kunt ontspannen.

Magnetiseren

Magnetiseren vond ik één van de meest fascinerende onderdelen van de opleiding tot Holistisch Therapeut. Je werkt met je handen en energie — zonder dat je elkaar aanraakt. Natuurlijk oefende ik ook wel op mensen, want anders kun je zo’n opleiding denk ik net zo goed niet doen. En soms had ik echt het gevoel dat er iets gebeurde. Een tinteling in mijn handen. Een soort ‘druk’ op een plek.

Kruidengeneeskunde

Van alle onderdelen van de opleiding tot Holistisch Therapeut, was Kruidengeneeskunde misschien wel de meest concrete – en tegelijk het onderdeel waar ik het minst mee had. Je leert welke planten waarvoor gebruikt worden, hoe je een tinctuur maakt, hoe je een thee trekt met werkzame stoffen. En dus trok ik op een ochtend, gewapend met papieren zakjes en het lesboek, het bos in. Ik verzamelde brandnetel, paardenbloemwortel en nog meer dingen, alsof ik precies wist wat ik deed. Eenmaal thuis maakte ik een thee waarvan ik achteraf dacht: dit is dus hoe een tuinafvalcontainer zou smaken als je ‘m overgiet met heet water.

Maar … ik voelde me erna wel helder. Minder opgeblazen. En ik wist ineens weer waarom mensen dit eeuwenlang hebben gedaan. Geen snelle pil, maar werken met de natuur. Sjimmy rook eraan, trok zijn neus op en ging ergens anders liggen.

Reiki

Het laatste onderdeel van de opleiding tot Holistisch Therapeut was Reiki. Bijzonder. Zacht. En — eerlijk is eerlijk — een beetje spannend in het begin. Want je werkt met universele levensenergie, die je via je handen doorgeeft. Klinkt groot. Maar in de praktijk is het vooral: aanwezig zijn. Niet invullen. Niet oplossen. Tijdens een oefensessie zat ik op de bank, handen op mijn eigen buik, ademhaling rustig. En daar kwam Sjimmy weer. Deze keer sprong hij op schoot, nestelde zich tegen me aan, en viel binnen een minuut in slaap.

Misschien voelde hij iets. Misschien voelde ik iets. Of misschien beeldde ik het me gewoon in en was het de rust die ons allebei goed deed. Maar ik weet nog dat ik daar zat en dacht: dit is het dus. Niet ingewikkeld, niet magisch, maar gewoon écht.

De opleiding tot Holistisch Therapeut was geen einddoel, maar een laagje erbij. Een manier om mezelf beter te leren kennen. Niet alles sprak me aan. Sommige dingen vond ik te vaag, te zweverig en te veel in de lucht. Maar er was ook veel wat bleef hangen. Het boeide me toch.

Aura- en Chakrahealing leerde me meer luisteren naar mijn lichaam. Magnetiseren maakte me bewust van aandacht en intentie. Kruidengeneeskunde gaf me tools om natuurlijker te leven. En Reiki bracht me verder terug naar stilte — iets wat ik steeds meer waardeer.

Ik zie mezelf niet als ‘therapeut’. Maar wél als iemand die het leven onderzoekt en daar graag over deelt om mensen te helpen. En dat begint voor mij bij één simpele vraag: Wat voel ik eigenlijk écht?

Daar begint de heling volgens mij al. Bij aandacht. Bij aanwezigheid. En soms … gewoon bij een hond die je aankijkt met een blik van: is het weer zover?

Toe aan meer verdieping?

Benieuwd naar hoe ik anderen probeer te helpen met de kennis en inzichten die ik op deed? Er gingen je al een aantal voor.
Kijk eens naar mijn 7-daagse: Meer rust in 7 dagen. Gewoon elke dag een moment voor jezelf, op een laagdrempelige manier. Leuk, samen met Sjimmy en mij – vanuit het busje. Wij praten je er doorheen, jij geniet van rust. Deal?