Hoe lang mag je op een boot wonen?

Toen ik begon met wonen op een boot, dacht ik daar eerlijk gezegd niet zo diep over na. Ik kocht gewoon een klein, oud motorbootje voor erbij – een hobbyproject, iets om op te klussen en in het weekend op het water te zijn. Even weg uit de drukte. Even niets.

Ik had nog gewoon een huis op het land. Dus ik hoefde me niet af te vragen hoe lang mag je op een boot wonen? – want ik woonde er toen nog niet echt op.

En, een interessante misschien eerst wel: Mag je überhaupt op een boot wonen?

Maar het begon te trekken. Hoe vaker ik op dat bootje zat, hoe meer ik merkte dat ik er eigenlijk helemaal niet af wilde. Ik genoot van het zacht schommelen, de vrijheid om te vertrekken wanneer ik wilde, het gevoel dat ik nergens echt vastzat.

En op een dag dacht ik gewoon: waarom zou ik niet gewoon hier gaan wonen?

Vanaf dat moment moest ik er wél over nadenken. Want ja – hoe lang mag je eigenlijk op een boot wonen? Hoe werkt dat in Nederland, waar alles zo netjes geregeld is met inschrijven, adressen, regels en vergunningen?

Ik had geen vaste woonligplaats. Geen jaarcontract bij een haven. Geen officiële inschrijving op een ligplek.

Wat ik deed? Ik reisde. Van plek naar plek. Gemeentelijke havens, openbare steigers, hier en daar een jachthaven die het even toeliet. Soms lag ik drie dagen op de ene plek, dan drie dagen op de volgende. Vouwfietsje mee op de kant en zo naar mijn werk – eerst nog in loondienst, later als zzp’er in de zorg (link naar mijn e-book).

Ik werd handig in het vinden van plekken waar het mocht. Soms gratis, soms voor een klein bedrag per nacht. En als het wat kouder werd of ik even comfort wilde, koos ik bewust voor een haven met stroom en voorzieningen.

Maar hoe lang je mag liggen, dat is nergens in Nederland hetzelfde. Elke gemeente maakt zijn eigen regels.

Sommige gemeentelijke havens hebben een maximaal verblijf van 3×24 uur. Daarna moet je weg. Andere openbare steigers laten je een week liggen. Sommige havens zijn heel strikt, andere kijken de andere kant op als je je een beetje gedraagt.

Ik heb plekken gehad waar de havendienst na twee dagen vriendelijk kwam vragen wanneer ik weer vertrok. En andere plekken waar ik zonder problemen weken kon blijven liggen. Het is een kwestie van aanvoelen, overleggen en soms een beetje onderhandelen.

Er zijn in Nederland ook havens en ligplaatsen die vaste bewoning toestaan – met een woonvergunning. Maar dat is een ander verhaal. Vaak zijn dat schaarse plekken met wachtlijsten. Dat was niet wat ik wilde. Ik wilde een varende boot. Geen ark met een huisnummer.

Ik koos bewust voor dat reizende leven. Het had iets avontuurlijks. Maar het betekende ook plannen maken. Waar kan ik morgen heen? Hoe lang mag ik daar blijven? Heb ik een plek nodig met stroom en water, of kan ik even zonder?

En eerlijk? In de winter werd het nóg belangrijker. Dan zijn minder havens open, sommige steigers zijn onbereikbaar door ijs, en je wilt juist wel voorzieningen hebben zoals walstroom of een verwarmde sanitaire ruimte.

Ik leerde slim vooruitdenken. Genoeg diesel op voorraad voor mijn standkachel (op diesel en een beetje elektra, ideaal voor mijn 9,5 meter stalen kajuit). Water op tijd tanken voordat ze de tappunten afsloten voor vorst.

En soms maakte ik een andere keuze – zoals die winter dat ik besloot om er gewoon tussenuit te gaan en twee maanden in Spanje te overwinteren. (Niet met mijn boot natuurlijk, ik huurde daar een huisje.)

Hoe lang mag je op een boot wonen?

Het korte antwoord is: zo lang je wilt – als je blijft varen en flexibel bent. Maar nooit onbeperkt op één plek zonder toestemming. En natuurlijk je inschrijving (briefadres) goed geregeld hebt.

–> Handige tip: Briefadres Informatie – zij kunnen je helpen met de aanvraag voor een briefadres.

Het is niet als een huis met een adres waar je eeuwig mag blijven staan. Het is meer zoals kamperen: je bent welkom, maar je moet weer verder.

En dat is juist het mooie én het uitdagende aan wonen op een varende boot. Voor mij was het onderdeel van de charme. Geen vaste lasten zoals een hypotheek of dure jaarplek. Ik betaalde in het eerst jaar wat ik voorheen per maand betaalde in mijn huis. Maar het vroeg wel om aanpassing, minimalisme en een open houding.

Je moet kunnen leven met regels die per plek verschillen. Je moet willen meebewegen. En je moet het aankunnen dat de havendienst af en toe vriendelijk maar duidelijk zegt: “Hé, je tijd is om.”

Ik leerde ermee leven. Sterker nog – ik ging het waarderen. Het hield me in beweging. Het zorgde dat ik niet vastroestte. Het maakte dat ik het water écht leerde kennen, met al zijn plekken, regels en bijzonderheden.

Anderen lazen ook dit over wonen op een boot:

• Wat zijn de nadelen van wonen op een boot?
• Wonen op een boot – wat kost dat wel niet?
• Is wonen op een boot goedkoper dan in een huis?
• Waar schrijf je je in als je geen vast adres hebt?
• Meer? Kijk dan bij het totaaloverzicht.

Conclusie

Hoe lang mag je op een boot wonen?

Zolang je wilt – maar nooit onbeperkt op één plek. Het vraagt creativiteit, plannen en het lef om te blijven bewegen.

Voor mij was het precies wat ik zocht. Ik begon met een klein bootje voor de lol en ontdekte dat het mijn manier van wonen werd. Vrij, avontuurlijk en een stuk goedkoper dan mijn oude huis – zolang ik bereid was om te blijven varen.

En dat was waarvoor ik het deed: vrij, avontuurlijk en goedkoper dan mijn oude huis.

Droom jij van een vrijer bestaan op het water?

Wil jij écht loskomen van vaste woonlasten, verplichtingen en verwachtingen? Dan is mijn online inspiratiecursus Vrij Leven precies wat je nodig hebt. Je leert stap voor stap hoe je een reizend leven opbouwt. Met praktische tips, duidelijke uitleg en veel voorbeelden. Van het vinden van gratis ligplekken tot waar je de was kunt doen!

Volg jij ons al op Facebook, Instagram, TikTok of YouTube? Zie je daar!