Vocht aan de binnenkant van mijn bus. Het is net iets te warm binnen, maar ik laat alles dicht. Sjimmy slaapt lekker en dat wil ik graag nog even zo houden. Daarnaast is onopvallend blijven een kunst op zich. Zeker als je op een parkeerplaats van de Jumbo staat en niet weet in welke plaats je precies bent – iets met een V of een L, of iets daar tussenin – en niet weet waar je naartoe gaat.
Sjimmy ligt in een bolletje naast me, zijn adem klinkt ritmisch. Soms trekt hij met zijn poten. Hij slaapt diep en droomt. Een kreunend blafje klinkt soms en het lijkt alsof hij in zijn slaap aan het rennen is.
Buiten klettert een karretje over de weg. Ik zit rechtop in bed, opgetrokken knieën, een hoodie aan. Het is nog vrij vroeg en alles in mij zegt: eerst koffie.
Er klaar voor (en mee)
Mijn setup staat al klaar. Het kleine gaskookplaatje staat naast mijn bed en ik schuif het wat naar me toe. De percolator glimt me hoopvol tegemoet. Water erin, het filter erin. Alles staat gereed. Maar als ik het busje van de koffie pak, merk ik op dat het leeg is.
Ik open mijn opbergvak. Dan het andere. Dan de boodschappentas van gisteren. Maar niets. Even staar ik naar de lege plek waar mijn pak koffie had moeten liggen. Mijn hersenen haperen.
Serieus? Alles klaar, en dan … geen koffie?
Sjimmy tilt zijn kop op. Hij voelt mijn ontevredenheid. Een samensmelting van zielen, lijkt het haast. Het is bizar hoeveel zo’n beest aanvoelt (of hoeveel ik me filosofisch verbeeld. Kan ook.)
Gelukkig sta ik op de parkeerplek van een supermarkt. Ik schuif de deur voorzichtig op een kier, kijk of niemand kijkt, trek mijn capuchon over m’n hoofd en glip naar binnen. Ik slenter wat rond, pak een pak koffie en — voor de goede vrede — een bakje vlees voor Sjimmy.
Terug in de bus
Terug in de bus zet ik het pitje aan en hoor na een tijdje het bekende gepruttel. Mijn percolator doet wat hij moet doen. De geur van sterke koffie vult mijn bus. Geen stroom nodig, alleen maar een klein gasbusje en dat kookplaatje. Sjimmy kwispelt zachtjes en houdt de plastic boodschappentas op bed in de gaten.
Ik neem de eerste slok. Hete, verse koffie. Sjimmy begint aan de tas te ruiken en steekt zijn kop er in. Hij wordt enthousiast, graaft dieper en trekt – op mijn verzoek – toch maar snel zijn kop terug. En dat allemaal op een parkeerplek. In een plaats waarvan ik de naam nog steeds niet weet. Sjimmy kijkt me met twee aandoenlijke puppyogen aan. Dus wat ik wel weet, is dat het tijd wordt om hem zijn vlees te geven.
Wil jij ook koffie zetten waar je maar wilt — zonder stroom?
Zo doe ik het:
- 🔥 Mijn gas kookplaatje: Bekijk hier op Bol.com
- ☕ Mijn percolator: Bekijk hier op Bol.com
(Ps.: Vergeet de koffie zelf niet, voor het geval je niet bij een supermarkt staat!)
Over rust vrijheid en het leven opnieuw kiezen
Wonen op een boot
Off-grid, locatieonafhankelijk, nomadisch — noem het zoals je wilt. Ik noem het een vrij leven. In mijn online cursus laat ik je in 9 modules zien hoe ook jij een vrij leven opbouwt.
– Camper of boot aanschaffen
– Voorkom verrassingen door aankoopkeuring
– Inschrijving zonder vast adres (bijvoorbeeld door middel van een briefadres)
– Was, douche, vocht en comfort regelen
– Hoe kom je alle seizoenen door?
– Waar loop je tegenaan in de eerste maand nomadisch leven?
– Hoe blijf je vrij?
– En nog veel meer!
Na de inspiratiecursus Vrij Leven weet jij precies hoe je begint met jouw vrije bestaan.
