Toilet in een Nissan NV200: waar laat je dat?

Het was ergens op een gure ochtend in maart. Mijn busje stond geparkeerd op een anonieme parkeerplaats aan de rand van een dorp, tussen twee witte werkbusjes in. Sjimmy lag nog opgerold in zijn bench. Buiten tikte de regen zacht tegen het dak. Ik werd wakker met een volle blaas, maar nergens in de buurt was een openbaar toilet. Het was te vroeg voor de supermarkt, te nat om een bosje te zoeken, en ik had net die week besloten: ik wil dit structureel oplossen. Niet meer afhankelijk zijn van anderen, van openingstijden of van hoe hard het regent.

Als je leeft in een Nissan NV200, dan weet je: elke centimeter telt. En toch wist ik toen al — zelfs in dit compacte busje — moet ik een toilet kunnen meenemen. Niet voor luxe. Voor rust. Want als ik ergens ’s nachts geparkeerd sta (stealth), en ik moet drie keer uit de bus om tegen een boom te zeiken, dan word ik daar niet heel gelukkig van. En mijn omgeving ook niet. 😉

Eerst zonder toilet: zoeken, schipperen, aanpassen

Toen ik de bus net had gekocht, sliep ik er al in voordat hij omgebouwd was. Gewoon op een luchtbed, met losse spullen en een reisbench voor Sjimmy middenin het gangpad. Ik wilde ervaren wat ik nodig had, wat handig was, en wat ik kon missen. Ik had al een indeling in mijn hoofd en kon zo mooi ontdekken of dat werkte en waar ik tegenaan zou lopen. Zo kwam ik erachter dat een toilet echt overbodige luxe is, maar een absolute must.

Overdag lukte het meestal wel. Een tankstation, een café, een jachthaven waar ik vroeger nog lag met m’n boot. Maar ’s nachts? Of op plekken waar je liever niet gezien wordt? Dan verandert zoiets basaals als naar het toilet gaan ineens in een strategisch vraagstuk. En dus ging ik nadenken.

Mijn oplossing: uit het zicht, altijd bereikbaar

Ik had een chemisch toilet als deze gekocht (ze verkopen ook een lager model chemisch toilet, maar dat leek me onpraktisch in verband met het vaker moeten legen. Net wat je wilt, en wat je kwijt kunt). Eerst stond hij in het pad en in het zicht, later zou ik hem inbouwen. Ik wilde natuurlijk geen plastic pot in het zicht, geen wc-papier dat in een netje bungelt. Alles moest opgeruimd, geurvrij en bereikbaar. Daarom maakte ik onder het vaste bed een uitsparing waar het toilet precies in past.

• Je ziet het niet
• Je ruikt het niet
• Het voelt hygiënischer
• Als je je bus open hebt staan, is niet het eerste wat je ziet zo’n wit chemisch toilet
• Je trekt het er in twee seconden uit
• Het gangpad blijft vrij
• En je hoeft de bus niet uit als het regent

Ik koos voor een lichtgewicht Porta Potti-achtig model, met een boven- en ondertank. Je vult ‘m met een beetje chemisch middel, leegt ‘m bij een camperplek of haven, en hij is weer klaar voor gebruik. Geen geurtjes, geen gedoe.

En waar laat je hem dan echt?

In mijn bedconstructie zit een uitsparing aan de zijkant. Daar schuif ik het toilet gewoon in. De ruimte ernaast is voor de bench van Sjimmt. Die loopt dus een beetje in een L-vorm: een vierkant waar zijn kussen past, een langwerpig stuk waar zijn voerbakken passen. Afgesloten van de WC, met eigen ventilatiegaten aan de voor- en achterkant. Alles strak, alles efficiënt. Van buiten zie je alleen een houten front — geen wc, geen rommel.

Ik dacht lang dat ik daar ruimte voor moest opofferen. Maar nu het er zit, merk ik dat ik het juist terugverdien in gemak. Dat geeft me zoveel meer rust.

Wat ik niet wilde (en waarom)

❌ Een inklapbare wc-stoel met vuilniszakken. Ik had natuurlijk geen zin om in een zak te kakken. Want als iets me lijkt stinken …
❌ Een los toilet midden in de bus. Lelijk en onpraktisch, en mij gaf het veel onrust (en soms schaamte).
❌ Een droogtoilet of compostsysteem. Te veel onderhoud, te veel geur, te veel ruimte.

Waar ik het leeg

Ik plan het meestal handig. Als ik op een camping overnacht, een jachthaven bezoek of bij een vriend over de vloer kom die snapt hoe ik leef, leeg ik hem daar. Sommige camperplaatsen hebben ook een leegpunt. Soms betaal ik ergens een paar euro, soms krijg ik koffie erbij. En onderweg in Frankrijk of Spanje zijn er volop sanistations waar je het netjes kwijt kunt.

In Nederland combineer ik het vaak met douchen, of een nachtje op een camperplaats. Als ik het goed plan, kost het me amper moeite.

Waarom het me rust geeft

Gewoon even snel naar het toilet kunnen geeft je vrijheid. Je hóeft niet te zoeken en te plannen. Je hoeft niet met gekruiste benen een dorp in te rijden met de hoop dat je een toilet vindt. En je kunt gewoon blijven staan waar je staat.

Als het regent. Of als Sjimmy slaapt. Of als het midden in de nacht is en ik liever niemand zie. Dan trek ik gewoon de wc eruit en hoef ik nergens naartoe. En ben ik van niemand afhankelijk.

Dát is voor mij vrijheid. Wat jij?

---

Anderen lazen ook over Nissan NV200 ombouwen tot camper:

• Project Minivan – Nissan NV200 ombouwen tot camper
• Bed bouwen in een NV200: mijn slimme opbergoplossing
• Keukentje of niet? Wat ik wel en niet inbouwde in mijn NV200
• Wat kost het om een Nissan NV200 om te bouwen tot camper?

In dit artikel staan affiliate-links. Als jij iets koopt via zo’n link, kost het jou niets extra’s,
maar help je wel mee om dit soort gratis artikelen mogelijk te blijven maken. Dankjewel!