Leven uit een rugzak

Kersenbomen, mooie gesprekken en een speelkameraad voor Sjimmy

Het was zo’n dag waarop de wind alles leek te bepalen, en waar ik voor de verandering gewoon naar luisterde. Na een ochtend wandelen in het bos en een lunch met uitzicht op water, wist ik één ding zeker: ik wilde vanavond niet in een drukke stad of op een camperplek staan. Geen verkeer, geen slagbomen. Gewoon rust. Iets kleins, iets echts.

Facebookgroep Welkom op mijn oprit

Tijdens doelloos scrollen op Facebook, trof ik ineens de Facebookgroep Welkom op mijn oprit aan. Razend enthousiast klikte ik om deel te nemen en in no time was ik binnen.

Het initiatief vond ik geweldig: gratis kunnen overnachten, zonder gedoe, zonder verwachtingen. Ik zag een mooie plek in de buurt van waar ik was. Het klonk te mooi om te negeren.

Ik stuurde een berichtje en kreeg een uur later een vriendelijke reactie:
“Kom maar. We zijn thuis. Zet je bus gerust neer onder de kersenboom. Honden zijn geen probleem, we hebben er zelf ook één. Leuk! Tot straks.”

Aankomen bij onbekenden

Het voelde wel een beetje gek, zo de oprit van een vreemde oprijden. Maar dat gevoel verdween zodra de poort openging en er een vrolijke, enthousiaste labrador kwam aanrennen. Sjimmy blafte een keer vanaf de autostoel en dook omlaag in speelhouding. Ik parkeerde op de aangewezen plek, zette de motor uit en liet Sjimmy snel uit de auto.

De oprit liep door naar een grasveldje naast het huis, onder een rij fruitbomen. Geen asfalt, geen bordjes, geen reglement. Gewoon ruimte. En rust.

Een vrouw van in de vijftig stapte naar buiten, in geruite blouse, spijkerbroek en laarzen. Ze stelde zich voor als Annemieke. Ze vertelde dat ze het leuk vond dat er weer iemand van Welkom op mijn oprit was. Haar stem was warm, haar houding nog warmer.

“Je staat goed zo,” zei ze, “wil je stroom of red je het zo?”

“Ik ben zelfvoorzienend, maar bedankt.”

Koffie en verhalen van Welkom op mijn oprit

’s Avonds zaten we op haar houten bankje in de tuin. De zon zakte langzaam achter de bomen, Sjimmy languit in het gras naast zijn nieuwe vriend. Ik had koffie gezet met mijn percolator en we deelden hem. Ik mijn eigen beker, Annemieke een van haarzelf. Daar zat ik dan, in een mooie tuin, met uitzicht op andermans leven. Ik had verwacht dat ik het erg ongemakkelijk zou vinden om bij iemand op visite te zijn. Want dat was het toch wel een beetje. Ik was toch altijd erg gesteld op mijn privacy en rust. Maar dat bleek anders. Het was gezellig en we zaten er lang.

We spraken over reizen, over honden, over de leegte die je soms kunt voelen in een volle agenda en hoe een klein leven eigenlijk heel groot kan voelen. Ze vertelde dat ze deze plek sinds kort openstelde voor camperaars via Welkom op mijn oprit en praatte met twinkelingen in haar ogen over de mooie ontmoetingen. Ze deed het niet om er iets aan te verdienen, ze deed het om iets te kunnen delen. Om mooie gesprekken en ontmoetingen te hebben en nieuwe dingen mee te maken.

“Je leert zulke mooie mensen kennen,” zei ze. “En het voelt goed om een plek te zijn waar iemand kan landen. Ik heb er al veel zien komen en gaan. En hoop dat nog lang te doen.”

Ik kon alleen maar glimlachen en genieten.

Vrijheid met een menselijke rand

Dat is precies wat Welkom op mijn oprit mogelijk maakt. Geen dure plek, geen voorzieningen. Gewoon gratis kamperen, mogelijk gemaakt door mensen die iets overhebben en dat graag met anderen delen. Een erf, een stukje gras, een gesprek. Soms met stroom, soms met koffie, soms met een speelkameraadje voor je hond.

Die avond kroop ik vroeg in bed, luisterend naar het tikken van kersen op het dak van mijn minibusje. Sjimmy snurkte zacht. Welkom op mijn oprit voelde voor ons als thuiskomen. Annemieke een goed gesprek, ik een overnachting, Sjimmy een nieuw kameraadje.

Ook benieuwd naar dit soort plekken? Sluit je dan aan bij de Facebookgroep Welkom op mijn oprit en ontdek wat gastvrijheid écht betekent. Het werkt met een kaart waarop je beschikbare opritten kunt zien. Zelfs buiten Nederland!

Anderen lazen ook dit over Welkom op mijn oprit:

Meer lezen?

Kijk dan eens bij de rest van mijn schrijfsels, of natuurlijk gewoon naar mijn gratis e-book, waarin ik grappige, ontroerende en inspirerende verhalen vertel over het rondreizen in mijn bus, werkende als zzp’er in heel Nederland. Kost je niks, gewoon leuk om te lezen.

Over rust vrijheid en het leven opnieuw kiezen

Vrij Leven

Off-grid, locatieonafhankelijk, nomadisch — noem het zoals je wilt. Ik noem het een vrij leven. In mijn online cursus laat ik je in 9 modules zien hoe ook jij een vrij leven opbouwt.

– Camper of boot aanschaffen
– Voorkom verrassingen door aankoopkeuring
– Inschrijving zonder vast adres (bijvoorbeeld door middel van een briefadres)
– Was, douche, vocht en comfort regelen
– Hoe kom je alle seizoenen door?
– Waar loop je tegenaan in de eerste maand nomadisch leven?
– Hoe blijf je vrij?
– En nog veel meer!

Na de inspiratiecursus Vrij Leven weet jij precies hoe je begint met jouw vrije bestaan.