Ik stond geparkeerd op een plek waar ik eigenlijk niet mocht overnachten. Zo’n parkeerhaven achter een supermarkt, ergens in een buitenwijk waar mensen ’s avonds de hond uitlaten en verder niemand iets ziet. Mijn busje viel niet op — geen stickers, geen luifel, geen hippie-vlaggetjes. En precies dat maakte het perfect om te leven en werken als reizende zzp’er.
Sjimmy sliep. Op zijn rug, poten in de lucht, kop achterover, snuit een beetje open. Op bed. Hij wist dat ik hem liever in de bench had, maar het was hem gelukt bij me te blijven liggen. Met die kraaloogjes van hem. De stinkerd.
Ik verschoof stilletjes van houding; mijn rechtervoet tintelde. Met één hand draaide ik het gaspitje uit en wist op het nippertje te voorkomen dat ik mijn vingers brandde aan het stalen deel van de percolator.
Het scherm van mijn laptop lichtte mijn gezicht op toen ik op een toets tikte. Buiten was het intussen donker en stil. Ik keek trots om me heen. Mijn busje … een bij elkaar geraapt zooitje. Spullen die ik onderweg verzameld had, tweedehands had gekocht of bij de Action op de kop getikt. Maar het was van mij. En ik voelde me er thuis. Hoewel ik wist dat ik nog een boel werk aan het bouwen dit busje zou hebben.
Leven onderweg, werken onderweg
Ik woonde al jaren locatieonafhankelijk toen ik begon te schrijven over mijn reizende bestaan. In mijn e-book Verhalen van een reizende zzp’er in de zorg beschrijf ik hoe dat ontstond.
Enerzijds vrijwillig, omdat ik zelf op een bootje ging wonen. Anderzijds onvrijwillig, want ik gooide opnieuw het roer om toen dat leven niet meer werkte. Ik ging in een busje wonen. In een Fiat Ducato. Een iets grotere jongen dan ik nu heb.
Daarin leefde en werkte ik als zzp’er in de zorg, terwijl ik door Nederland trok. Ik parkeerde om de hoek en liep de volgende ochtend rechtstreeks naar mijn werk. Elke keer een nieuwe plek, een nieuw uitzicht, nieuwe mensen en nieuwe verhalen.
Het werken als zzp’er gaf me vrijheid. Niet alleen letterlijk — ik reed van Hardenberg tot Eindhoven — maar ook mentaal. Ik bepaalde zelf waar ik sliep, hoe lang ik bleef, en of ik een opdracht wel of niet aannam.
En dat is misschien wel de kern: je hoeft geen digitale nomade te zijn met een techbedrijf op je laptop. En een enorme zak geld is al helemaal niet noodzakelijk. Je kunt gewoon werken in de zorg of iets anders doen met je handen, je hart of je hoofd. Geld verdienen, mensen helpen, en toch slapen in een busje. Als zzp’er/freelancer kun je een heleboel doen.
Zorgwerk met hart en zonder spelletjes
De gehandicaptenzorg blijft voor mij iets bijzonders. Het inspireert. Wat ik waardeer, is de oprechtheid van de mensen met een verstandelijke beperking, waar ik voornamelijk mee werk. Geen maskers, geen gedoe. Als iemand je niet mag, weet je dat direct. En als iemand je wel mag? Dan krijg je knuffels. En veel ook.
Ik heb gesprekken gevoerd die me nog steeds raken. Situaties meegemaakt die me stil maakten. Gezwaaid naar cliënten vanuit m’n busje. En me rot gelachen om de meest onverwachte momenten.
Een vrij leven is geen droom – het is een keuze
Mijn reizende bestaan gaat voorlopig nog wel even door. Ik schrijf veel, leef in het moment en geniet van kleine dingen:
De geur van koffie in m’n busje.
Een dutje in de zon met Sjimmy.
Een wandeling door een landschap waar ik de naam nog niet van wist (en vaak niet kan onthouden).
En steeds vaker vertellen mensen dat ze geraakt zijn door mijn verhaal. Dat ze zich herkennen, het inspirerend vinden en ook eenvoudiger, vrijer zouden willen leven – in welke vorm dan ook. En dat vind ik misschien nog wel het mooiste: dat ik met woorden en beelden iets mag aansteken. Iets mag laten bewegen.
Want ik help graag. In de zorg, met schrijven, of gewoon door te laten zien hoe ik leef.
We zijn niet gemaakt om vast te zitten. Niet in patronen. Niet in beton. Niet in financiële stress.
Kijk eens om je heen, hoeveel moois er is. Hoeveel rust er schuilt in eenvoud — in buiten zijn, in minder hebben, in jezelf beter leren kennen, in een haarbal op vier poten. Dat is toch veel meer waard dan de nieuwste smartphone, een Tesla of net iets duurdere vakantie dan je mede-instagrammers?
Nieuwsgierig geworden?
📖 Download gratis mijn e-book Verhalen van een reizende zzp’er in de zorg
🐾 Of volg mijn leven met bus en hond via Instagram, Facebook, TikTok en YouTube.
Over rust vrijheid en het leven opnieuw kiezen
Droom jij van een vrij bestaan?
Off-grid, locatieonafhankelijk, nomadisch — noem het zoals je wilt. Ik noem het een vrij leven. In mijn online cursus laat ik je in 9 modules zien hoe ook jij een vrij leven opbouwt.
– Camper of boot aanschaffen
– Voorkom verrassingen door aankoopkeuring
– Inschrijving zonder vast adres (bijvoorbeeld door middel van een briefadres)
– Was, douche, vocht en comfort regelen
– Hoe kom je alle seizoenen door?
– Waar loop je tegenaan in de eerste maand nomadisch leven?
– Hoe blijf je vrij?
– En nog veel meer!
Na de inspiratiecursus Vrij Leven weet jij precies hoe je begint met jouw vrije bestaan.
